DEN HAAG - De ANWB is op zich voorstander van een minder strenge behandeling van snelheidsovertreders, maar wil de maximumsnelheid wel in een groter kader plaatsen. "Je moet per weg bepalen wat reëel is", zei hoofddirecteur G. van Woerkom zaterdag.



Hij reageerde op uitlatingen van LPF-minister De Boer (Verkeer en Waterstaat), die vindt dat automobilisten op doorgaande routes zoals snelwegen en provinciale wegen niet onmiddellijk een boete hoeven te krijgen als zij iets te hard gaan.



Van Woerkom kan daar ten dele in meegaan. Hij bespeurt ook bij zijn leden een toenemende weerzin tegen bekeuringen omdat de maximumsnelheid met een paar kilometer per uur is overschreden. "Dat we daar begrip voor hebben, betekent echter niet dat we voorstander zijn van een generaal pardon voor iedereen die tien kilometer per uur te hard rijdt."



De ANWB-hoofddirecteur stelt dat er veel meer facetten een rol spelen, en dat er dus een integraal plan nodig is. Volgens hem lenen sommige trajecten op snelwegen of andere doorgaande wegen zich wel, maar andere absoluut niet voor hogere snelheden -en dus het gedogen van geringe snelheidsovertredingen. Daarbij spelen weg, omgeving, drukte, de snelheidsbeleving van automobilisten maar ook die van omwonenden, een rol. "Per weg zou je dus moeten kijken wat mogelijk is."



Als eenmaal is vastgesteld op welke trajecten de snelheidscontroles wat minder rigide hoeven worden toegepast, is Van Woerkom voorstander voor een sanctiebeleid met een oplopende schaal. "De eerste keer ontvang je bijvoorbeeld een waarschuwing, de tweede keer een boete die de helft van het huidige bedrag is, de derde keer krijg je het volle pond, maar de vierde keer betaal je 150 procent. Op die manier pak je degenen die telkens in herhaling vallen, toch hard aan".