Het uitdelen van vlaaien en ijskrabbers aan automobilisten die zich aan de snelheid hielden heeft niets opgeleverd. Een proef daarmee in een aantal woonwijken in Limburg heeft laten zien dat de gemiddelde snelheid daardoor niet veranderde, evenals het percentage automobilisten dat te hard reed. De uitkomsten zijn anders dan verwacht. Aan de proef werkten onder meer mee het Regionaal Orgaan Verkeersveiligheid Limburg, de SWOV en adviesbureau Oranjewoud.

Voorafgaand aan de proef voerde de SWOV een haalbaarheidsstudie naar de kansrijkheid van beloningsscenario's om snelheidsreductie te bewerkstelligen. Uit deze studie kwam naar voren dat een wijk- of buurtgerichte aanpak waarschijnlijk het beste zou scoren. Samen met adviesbureau Oranjewoud werd een pilot uitgewerkt.

Er werden twee proeven op stapel gezet. In vier wijken in verschillende gemeenten in Limburg maakten kregen individuele bewoners een vlaai als ze zich aan de maximumsnelheid hielden. Dat werd regelmatig gecontroleerd met behulp van een lasergun. In vier andere wijken konden bewoners een collectieve beloning verdienen als ze gezamenlijk lieten zien minder hard te rijden. Die beloning bestond uit een verkeerseducatiepakket of -materialen voor de basisschool en - voor de individuele automobilist - een like-je- wijk-campagne-ijskrabber. Om die gemeenschappelijke beloning te verdienen moesten minstens 10 bestuurders foto's met zo'n krabber op de campagnewebsite plaatsen en verder moest het snelheidsgedrag verbeteren, minimaal met 5 procent snelheidsreductie.

Voor en tijdens de campagne werd met wegkantradars de snelheid gemeten. Met flyers en posters en via vrijwilligers van de buurtvereniging werden de inwoners attent gemaakt op de actie. Maar het accent lag vooral op sociale media. Via campagnewebsites en Facebook kon men de voortgang volgen.

Maar uit de data van meetpunten bleek dat in de 30 km/uur-straten het percentage snelheidsovertreders onveranderd rond de 60% bleef liggen. Ook op de 50 km/uur-wegen veranderde het snelheidspatroon niet. Afhankelijk van de locatie werden daar voor- en na de proef 10 tot 33% snelheidsovertreders gemeten. Er is verder nauwelijks gebruikt gemaakt van sociale media door de bewoners. Die waren ingezet in de hop een interactie tussen wijkbewoners teweeg te brengen, die vervolgens een positief effect zou moeten hebben op het snelheidsgedrag.

Volgens de SWOV zouden de tegenvallende resultaten mogelijk te maken kunnen hebben met de aantrekkelijkheid van de beloningen en de zichtbaarheid van de actie.