Vorige week kon er weer een met zilte tranen doordrenkte bladzijde aan het ‘Geschiedenisboek der Nederlandse automobiliteit’ worden toegevoegd. Een geschiedenisboek dat inmiddels beter de naam kan dragen van Paul Verhoeven’s laatste filmproductie. Wat was er aan de hand? Drie berichten met betrekking tot automobiliteit ontsierden het nieuws. In twee daarvan werd duidelijk hoe de verstikkende bureaucratie de Nederlandse automobilist het leven zuur maakt en in het derde bericht werd deze zelfde automobilist het stempel ‘crimineel’ opgedrukt. Drie berichten die zelfs de meest opgewekte rasoptimist uit pure frustratie in zijn stuur deed bijten.

Een passage uit het eerste bericht afkomstig van het Algemeen Dagblad van 28 september 2006: “Automobilisten zitten nog zeker twee jaar vast aan de 80-kilometerzones rond de vier grote steden. Het lukt minister Peijs (CDA) niet de maximumsnelheid eerder te verhogen. Dat komt door verplichte, tijdrovende procedures. Zo moet eerst onderzocht worden wat de gevolgen zijn voor de geluidsoverlast en waar eventueel geluidsschermen moeten komen. Het ministerie van Verkeer had dit tot voor kort over het hoofd gezien.”

Je valt van de ene verbazing in de andere wanneer je dit bericht leest. Het probleem zijn de ‘verplichte, tijdrovende procedures’. De vraag die dan direct boven komt drijven is wie deze procedures überhaupt in het leven heeft geroepen. Waarschijnlijk ambtenaren met een dubbele agenda die de politiek procedures in de maag heeft gesplitst waarmee men de automobilist met de rug tegen de muur zet. En wil men hiermee zeggen dat er gedurende de afgelopen tijd geen metingen hebben plaatsgevonden? Dat alle ellende slechts een voorbereidend geheel was voor een onzekere toekomst? Dat het ministerie van Verkeer dit alles over het hoofd heeft gezien, maakt een aantal zaken duidelijk. Ten eerste dat zij de automobilist allesbehalve serieus neemt en ten tweede zegt dit iets over het niveau van de ambtenaren die daar ‘werkzaam’ zijn. Verbazingwekkend is ook dat de trajectcontroles in sneltreinvaart zijn ingevoerd, maar dat omgekeerd het verwijderen ervan twee jaar moet duren. Ambtenaar ‘double agent 007’ bedankt!

Het tweede bericht is afkomstig uit De Stentor van diezelfde 28 september. De titel van het bericht is duidelijk: ‘Ongebruikte spitsstrook langs A1 tergt forenzen’. De aangaande passage: “De spitsstrook is afgelopen jaar speciaal aangelegd om het fileleed te beëindigen. Maar volgens gebruikers die zich tot de redactie van de krant wenden, veroorzaakt het beperkte gebruik van de spitsstrook juist files. De bewakers van het systeem in het verkeerscentrum in Wolfheze zijn echter met handen en voeten gebonden aan wettelijke bepalingen. Die regels zijn duidelijk: bij mist, pechgevallen langs de weg, bij minder dan drieduizend voertuigen per uur en buiten de spitsuren mag er geen gebruik van worden gemaakt. En ‘s morgens mag de spitsstrook pas na half zeven open. Juist die beperkingen in het gebruik maakten het mogelijk om de spitsstrook snel aan te leggen. Procedures om de weg daadwerkelijk te verbreden tot drie rijstroken, zouden jaren in beslag hebben genomen.”

Voorgaande passage behoeft geen verdere uitleg. Bovenstaande berichten maken duidelijk dat de Nederlandse automobilist is overgeleverd aan topbureaucraten die geen enkele feeling hebben met de echte maatschappij en er op uit lijken te zijn om het leven van de automobilist zo zuur mogelijk te maken. Overigens zeer opmerkelijk te noemen is het feit dat een dag later in De Stentor een bericht verschijnt dat de spitsstrook een kwartier (men wil toch even laten zien dat men het beste voor heeft met de automobilist!) langer open gaat. Toch weer 1/96e deel van een dag! Zijn de wettelijke bepalingen dan toch minder stringent dan men wil laten blijken?

Een klein lichtpuntje afgelopen week kwam van de heer Teeven die de automobilist een hart onder de riem probeerde te steken in bericht drie. Afkomstig van het Algemeen Dagblad van 30 september 2006: “De politie moet vooral boeven vangen en minder aandacht besteden aan verkeersveiligheid.” Dé passage: “De aandacht van justitie voor de verkeersveiligheid is doorgeschoten. Dat zegt VVD-politicus en oud-officier van justitie Fred Teeven in een interview met het AD. Teeven staat op de zesde plaats van de VVD-kandidatenlijst voor de Kamerverkiezingen op 22 november.”

In hoeverre er een causaal verband is met deze uitspraken en de komende verkiezingen zal daarna pas duidelijk worden. In ieder geval lijkt deze meneer het beste voor te hebben met de automobilist. Maar dan is er uiteraard altijd verkeersofficier Koos Spee. Hij snapt niets van de opmerkingen van Teeven. “Jammer dat hij dit zegt. Er is geen tak van criminaliteit waar zoveel doden vallen als in het verkeer. Elk jaar vallen er 817 doden en 20.000 gewonden.”

Ja, u leest het goed. U, de hardwerkende burger die elke morgen voor dag en dauw de files moet trotseren om de hongerige magen thuis te voeden, is niets anders dan een ordinaire crimineel! Tuig van de richel dat het verdient opgejaagd te worden als een gazelle door een hyena. Dodelijke ongevallen en ongevallen waar gewonden bij vallen worden namelijk per definitie veroorzaakt door gewetenloze criminelen.

Op www.flitsservice.nl worden de persberichten van deze dodelijke ongevallen verzameld. Neem eens een kijkje en u zult tot de conclusie komen dat er vaak sprake is van een ongelukkige samenloop van omstandigheden en dat berichten over snelheidsmaniakken die een ander de dood injagen (gelukkig) zeldzaam zijn.

Diezelfde meneer Spee probeert overigens dinsdag 3 oktober in onder andere het Algemeen Dagblad de automobilist te motiveren strak op de marge van de trajectcontroles te gaan rijden. De kassa rinkelt namelijk niet zo hard meer als voorheen en dus moeten er meer overtredingen worden gemaakt. Het zou dus fijn zijn als er iets meer mensen nét over de scheef gaan. Meneer Spee realiseert zich blijkbaar dat zijn positie rechtstreeks verbonden is aan de inkomsten die worden gegenereerd door de trajectcontroles. Zo gauw de goudmijn is uitgeput wankelt zijn positie.

De conclusie van dit alles is duidelijk. Door alle regels krijgt de automobilist in Nederland het steeds zwaarder te verduren. Uitvoerend personeel van de kwellingen verwijst naar hogerhand en zegt met handen en voeten gebonden te zijn. Hier gaan we maar verder niet op in. Het probleem lijkt dus te liggen bij bepaalde bureaucraten van het type ‘dubbelspion’ die teveel macht hebben, bij de wetgever of bij relevante ministeries actief zijn en zich profileren als ware autohaters. Nederland Transportland? Om te huilen!