Je kan wel zien wie er aan de macht is in Nederland. De Minister van Verkeer en Waterstaat vraagt haar ambtenaren om een verbod naar losliggende spullen in rolstoelvervoer te onderzoeken. Vervolgens komen de ambtenaren met een totaalverbod op de proppen dat voor iedere auto geldt.




Althans, dat was de uitleg van de Minister in de media - er is een vergissing

in het spel. Natuurlijk. Ambtenaren logica, als je losliggende spullen in rolstoelvervoer wilt verbieden, waarom zou je dat dan niet meteen doen voor álle auto's? Dat is toch minstens even gevaarlijk?




Alsof het stratenboek bij een ongeval eerst gaat nadenken in welk type vervoer het ligt, voordat het boek besluit of het wel of niet door het voertuig zal vliegen.




Daar moet wat aan gedaan worden! Het gevolg is, dat iedere automobilist bij iedere verkeerscontrole minimaal één boete krijgt om de wereld te verbeteren.



Ambtenaren hebben het maar goed, er is niets makkelijker dan de wereld verbeteren vanachter een bureau. Ambtenaren worden nog wel eens onbaatzuchtige idealisten genoemd, die zich zwaar inzetten voor de maatschappij. Zij mogen graag dromen van een betere wereld. Natuurlijk met de ogen dicht - een ambtenaar wordt toch niet ontslagen wegens wanprestatie.



Pieter Hofstra, Tweede Kamerlid voor de VVD noemde het in een interview met HP/De Tijd (HP 30/2005): "Al die ambtenaren moeten ook wat". Hofstra noemde het verbod op losse voorwerpen in de auto een "mal voorstel". Volgens Hofstra staat het namelijk al in het voertuig reglement dat voorwerpen en medepassagiers het veilig besturen van het voertuig niet mogen belemmeren. Hofstra suggereerde in het interview dat de duizenden ambtenaren op het Ministerie zich vervelen en daarom soms met dit soort plannetjes naar buiten komen. In het geval van de losliggende spullen is er sprake van slechte regie.



Peijs onderstreept in haar media uitspraak, dat zij haar eigen departement niet onder controle heeft. Ambtenaren volgen blijkbaar de orders van de Minister niet op en gaan hun eigen weg. Nieuw daarin is, dat Peijs het nu zelf toegeeft. Want de schromelijke vergissing over het verbod op losliggende spullen in de auto is zeker niet ontstaan door orde, discipline en gehoorzaamheid onder het personeel van het departement!




Peijs gaf eerder dit jaar aan dat zij persoonlijke contacten onderhoudt met landelijk verkeersofficier Koos Spee. Het aantal verkeersdoden is in 2004 behoorlijk gedaald ten opzichte van het jaar daarvoor. Peijs gaf Koos Spee alle eer voor deze prestatie. Uit nadere beschouwing van de ongevallencijfers blijkt dat er maar weinig verbetering is geweest in de gebieden waar Koos Spee de cijfers zou kunnen drukken.




Peijs trad aan met de stellingname dat onder haar ministersschap geen rekeningrijden geïntroduceerd zou worden. Omgepraat door haar ambtenaren is er onder het ministerschap van Peijs een akkoord gesmeed om alsnog rekening rijden in te gaan voeren. Dat scoort geen punten in de vertrouwensrelatie!




Kortom, Peijs zit in de zak van haar ambtenaren. Haar hofhouding regelt het allemaal wel, zodat Peijs tijd overhoudt om leuke dingen te doen. Dit is op zich geen vreemde situatie. In verkeersland gaan er al jarenlang stemmen op, om de politieke invloed op verkeersbeleid in te krimpen. Medewerkers en leveranciers van V&W weten namelijk wat goed voor ons is en politici verstoren dat alleen maar. Maar zover is het nog niet, daarom is Peijs ingepakt, zo heeft de werkvloer het minst last van de politiek.



Ondertussen wordt de Vierde Macht ingekrompen. Het komend anderhalf jaar zullen er wegens bezuinigingen en afschaffen van regels 1800 banen verdwijnen op het departement van V&W.




Misschien kan Peijs een kleiner klasje wél in het gareel te houden. Die kans is klein, het verleden schiep namelijk een precedent; Minister Peijs blijkt gevoelig te zijn voor chocolade en bloemen.