Column: Onderwerping of medewerking





 

Op sterven na dood. Dit land kan niet meer gered worden. Zak maar door de grond. Het zijn meningen van Nederlanders die ik steeds vaker hoor over ons eigen land.



En met gebrek aan richting, bestaat er in het land een richtingenstrijd. De samenleving moet werken voor ieders welzijn en welvaart. Maar steeds meer radertjes in het klokwerk van onze samenleving vallen uit het lood. De burgerlijke intimidatie van het oude zuilensysteem werd een burgerlijk opstootje en heden ten dage slaan we de richting in van een burgerlijk gevecht.



Dáár moet iets aan gedaan worden, aldus de overheid. Koos Spee bouwde aan de politiestaat op de openbare weg, Hoofdcommissaris Welten van Amsterdam wil nog verder gaan door de rest van Nederland vol te zetten met camera’s, al het communicatieverkeer afluisteren en de burger volgen in al zijn gangen. George Orwell gaf geen waarschuwing maar een advies.



Koos Spee maakte van een non-probleem een ramp en is nu de baas van zijn eigen politiestaat. Welten heeft nog geen probleem, maar wél een oplossing, namelijk de rest van Nederland volzetten met camera’s. Beide heren houden erg veel van elektronisch toezicht en willen allebei de baas spelen over het kind van hun eigen gedachte.



Maar het persoonlijke gewin van deze twee heren gaat verder. Want wat is nu het concept van een samenleving? Hoe krijgen we de radertjes die uit het lood vielen weer aan de praat? Waar hebben we het eigenlijk over?



Waar we het over hebben is heel simpel. Criminaliteit is niet meer iets voor een obscure elitaire club. Iedereen maakt wel eens een snelheidsovertreding, iedereen steekt wel eens wandelend de straat over door roodlicht en iedereen houdt wel eens (onbedoeld) te korte afstand tot de voorganger. Kortom, de criminaliteit is iets volks geworden dankzij de handhaving van Koos Spee. Veruit de meeste mensen in dit land zijn in dit opzicht gecriminaliseerd. Dit heeft een normvervaging veroorzaakt, het woord “crimineel” heeft minder waarde gekregen, waardoor de burgerij het heel erg leuk vindt om negatieve nieuwsberichten over de politie te lezen.



Commissaris Welten wil heel Nederland volgooien met camera’s, maar dat dure spul moet natuurlijk wel ergens van betaald worden en dan kun je niet wachten op die ene terrorist die misschien één keer per jaar onder een poortje doorrijdt. Welten’s idee zal gefinancierd moeten worden door de burger harder aan te pakken voor infantiele overtredingen, anders is dit systeem niet rendabel. Net als het systeem van Koos Spee en zijn flitsboetes zullen Welen’s camera’s zichzelf moeten terugverdienen.



Behalve de financiële kant hebben beide heren hetzelfde persoonlijk gewin. Beide zijn op zoek naar onderwerping, zij willen dat de burger zich onderwerpt aan hun systemen. Niet teveel graag, want anders droogt de geldkraan op. In dat opzicht is het persoonlijke gewin pure machtspolitiek. De burger die zich onderwerpt heeft volgens deze lieden de toekomst, want dan pas ben je echt de heerser.



Dit terwijl afkalving van onze samenleving, zoals velen dit bezien, juist wordt veroorzaakt door gebrek aan medewerking van de burgers. Mensen staan doodleuk naar de afloop van onzinnig geweld te kijken en te wachten totdat iemand anders de politie belt. Mensen doen massaal geen aangifte meer van misdrijven, want er bestaat geen vertrouwen dat de politie dit tot een goed einde brengt. De vrijheid om niets te doen wordt massaal toegepast, niemand wil meer! Laat maar! Criminelen krijgen juist nog meer vrij spel als de burger dit, vanuit welk motief dan ook, toestaat.



In al haar vrijheid besluiten burgers massaal om niet mee te werken aan duizend en één dingen. Dat zijn de radertjes uit het lood waar zoveel mensen zich aan ergeren. De onderwerpingpolitiek van Koos Spee en Bernard Welten kunnen aan die medewerking weinig veranderen.



Om eens een voorbeeld te noemen, er wordt dus te weinig aangifte gedaan van criminaliteit. Dat is een uiting waaruit blijkt dat mensen niet willen meewerken. Probeer dat probleem maar eens op te lossen met onderwerping, meneer Welten! Mensen zullen juist nog minder gemotiveerd worden door die onderwerpingpolitiek! Dat mensen op dit moment massaal geen aangifte meer doen, wordt enerzijds veroorzaakt door het weinige vertrouwen dat die aangifte een goede afloop zal krijgen, aan de andere kant omdat mensen niks meer met de politie te maken willen hebben wegens achterlijke snelheidsbonnen en parkeerboetes.



Sterker nog, met name Welten zal voor een tweedeling in de samenleving zorgen. Degenen die zich vrijwillig onderwerpen en medewerking geven aan de samenleving zijn de happy few. Welten is dan ook de korpschef van zijn medestanders.



Degenen die zich onvrijwillig of niet onderwerpen zullen nu juist geen enkele medewerking verlenen. Nog minder aangiften dus. Doorlopen in plaats van een misdrijf van zinloos geweld waar te nemen en te getuigen of zelfs in te grijpen. Wat dat betreft zit deze maatschappelijke beweging niet in een kleine elitaire club van criminelen, maar in een grote groep afgestompte burgers die afwijzend en afkeurend staan tegenover de rotzooi die over hen heen gestort wordt. Dát is de tweedeling van Welten!



Hier heeft de politiek een keuze in het concept van de maatschappij die zij voorstaat. Droomt zij verder in het idealisme waarin onderwerping en medewerking samengaan, of maakt zij juist een keuze tussen die twee begrippen die in de praktijk elkaar steeds vaker lijken uit te sluiten?



Het geld van Koos Spee lijkt juist de politiek te motiveren om voor onderwerping te kiezen. Ook Welten zal die formule gebruiken om zijn bonnenplan te financieren en baas te worden van de camera’s. De samenleving die uit los zand bestaat zal richting de richting uit gaan van losse gasmoleculen. Misschien is emigreren inderdaad het betere idee, dat is namelijk ook geen onderwerping.

 
 
Bron: Flitsservice.nl
 
  23-6-2005  


|

FlitsKaart