Indiana Jones staat voor een ravijn. Hij herinnert zich de tekst van het manuscript. “Alleen zij die geloven zullen oversteken”. Indiana kijkt in het ravijn, fronst zijn wenkbrauwen “dit is onvoorstelbaar”.



Op een gegeven moment doet Indiana zijn ogen dicht, strekt zijn linkerbeen vooruit en laat zich voorover vallen. Zijn linkervoet komt terecht op de onzichtbare brug, Indiana zweeft boven het ravijn. Verbaasd over de vaste grond onder zijn voeten, pakt Indiana een greepje zand en strooit het over de onzichtbare brug die opeens zichtbaar wordt. Hij kan nu oversteken om zijn vader te redden.



Een fragment uit de film “Indiana Jones and the Last Crusade”. Het is maar film. Het zal ongetwijfeld aan de Nederlandse nuchterheid liggen; in ons land heeft nog niemand geprobeerd om via een onzichtbare brug over de Maas te lopen. Mochten er mensen zijn die hier wél mee hebben geëxperimenteerd, dan hebben zij er ongetwijfeld een nat pak aan over gehouden.



In een verschil van inzicht tussen bruggenbouwers en geloofsbelijders van onzichtbare bruggen over de Maas, lijkt het erop dat de bruggenbouwers tot nu toe gelijk hebben gekregen.



Dat is anders met files.



Nederland hangt namelijk al jarenlang theorieën aan dat onzichtbare bruggen bestaan als het om files gaat. De file lost zichzelf wel op. Dat zou in strijd zijn met de opvatting van een bruggenbouwer, want de brug bouwt zichzelf immers ook niet, daar moet je namelijk wat voor doen.



Neem bijvoorbeeld de A4 tussen Roelofsarendveen en Leiderdorp. De eerste indrukken zijn, dat het extra asfalt een succes is. Het is weliswaar te vroeg om harde conclusies te trekken, maar in aanvang ziet het er goed uit. Extra asfalt werkt, zoals het bouwen van de brug op een gegeven moment de verbinding over de Maas realiseert.



Nog een onzichtbare brug is, dat als je meer asfalt aanlegt, dat er meer files komen. Leg dat maar eens uit aan een bruggenbouwer. Als je meer bruggen bouwt, dan ontstaan er spontaan nieuwe rivieren. Alsof water graag door een geul stroomt, waar geen bruggen overheen gebouwd zijn. Dan is het ook maar de vraag of die mensen in de trein zo snel zullen kiezen voor de auto als alternatief vervoer. Dan kun je dus niet meer gratis krantjes lezen en moet je het andere comfort van de trein ook opgeven. De vraag is dus nog maar, of de “grondstoffen” waarmee je een file maakt, niet een beetje opraken.



Op de A27 kwam men erachter dat als je een brug langzaam bouwt, dat je dan niet sneller een nieuwe verbinding krijgt. Het verlagen van de snelheidslimiet op de A27 om files te bestrijden draaide uit op een fiasco. De files werden langer. Of het in dat oogpunt een goede zaak is om op diverse snelwegen in Nederland de limiet omlaag te stellen tot 80km/u voor het milieu is dan nog maar de vraag. Het “succes” van Overschie leerde namelijk maar één ding: rijdend verkeer is minder schadelijk voor de luchtkwaliteit dan een file. Overschie is uniek en zeker niet na te bootsen op de A20, de A12 en de A10 Ring west. Het voorstel van “emissie-saldering”, van Milieustaatssecretaris Van Geel is daarom gegarandeerd een flop. De verkeerde uitvoering schept een precedent voor bewijslast die in het nadeel van Van Geel’s “salderingvoorstel” richting Brussel zal uitpakken.



Het is met name de milieubeweging die in onzichtbare bruggen gelooft. Het uiteindelijke effect is strijdig met het belang van Milieu Defensie en Greenpeace; files zijn immers schadelijker voor luchtkwaliteit dan rijdend verkeer. Hoewel, diezelfde milieubeweging wordt achter de schermen een stel communisten genoemd die niets om milieu geven en het onderwerp eigenlijk misbruiken om hun Marxistische heilstaat te bereiken. Dat heet “communisme via de achterdeur”.



De milieubeweging en ook de linkse politieke partijen zouden eigenlijk eens wat minder films moeten kijken. Bruggenbouwers staan in het algemeen dichter bij de realiteit dan Indiana Jones.