Bij kaarslicht zaten op een donkere dag in de jaren negentig mensen van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid hand in hand in een kring, om de geest van de boze snelheidsduivel op te wekken.



Tijdens de seance nam men foto’s van de snelheidsduivel om zijn bestaan aan de buitenwereld te kunnen bewijzen. Het demoon leek onder de flitsen van de camera’s te bezwijken. Hiermee ontdekte men een nieuw wapen om de snelheidsduivel te bezweren.



De profeten van de boze snelheidsgeest schreven sacramenten, om de mens tegen het onheil te behoeden. Veel papyrus werd besteed om de bedreiging van snelheidsdemonen te beschrijven. Nu moest ook nog de samenleving op de hoogte worden gesteld van de duistere wegen die de snelheidsduivel zou begaan.



Gelukkig hadden de welomschreven papyrussen het gewenste effect. Enkele missionarissen, 3VO en Milieu Defensie stonden op om de bedreiging van het snelheidsdemoon onder de bevolking bekend te maken. Velen zouden sterven als deze snelheidsduivel zijn kans kreeg. Daar moesten wij met zijn allen tegen verzetten!



De 3VO missionarissen maakten zich sterk voor het kind. Vooral het kind zou van de rekening zijn als de snelheidsduivel zijn kans kreeg. De grootste bedreiging lag in het oversteken van een straat, temeer omdat die straat het domein was van het snelheidsdemoon. Het demoon moest daarom met lichtflitsen worden bezworen en worden teruggedrongen in zijn geschuilte.



De Milieu Defensie missionarissen spraken van de inademing van giftige zwavelzuren. De mens zou bedreigd worden door een nieuwe plaag. Deze plaag van ziektes en verandering van het weer zouden uiteindelijk de mensheid uitroeien. Men moest niet alleen de snelheidsduivel bezweren, men moest zelfs het demoon uitroeien om te voorkomen dat mensen de giftige salpeters moesten inademen!



Op een goede dag, stond de held van dit verhaal op. Hij pikte het niet meer, er moest wat gedaan worden tegen de bedreiging van deze snelheidsduivel! Koos Spee specialiseerde zich in het snelheidsexorcisme. Mede geholpen door flitsende attributen van de snelheidsnerd Gatso kon hij de strijd tegen de demonen aangaan. Met lichtflitsen zou de snelheidsduivel bezworen worden. “Er schuilt een snelheidsduivel in ons allen, die moet ten koste van alles worden uitgedreven!”. Tegen een basistarief van 28 Euro ging Spee aan de slag. Het bleek echter, dat één lichtflits de snelheidsduivel alleen maar kon verzwakken, niet uitroeien.



Tegenwoordig is er een basistarief van 30 Euro, waarmee men de prijseconomische inflatie corrigeert, rekenhoudend met de productelasticiteit, waarbij men tegemoetkomt aan de marktverantwoorde waarde index, de draagkracht van de doelgroeppopulatie en de maatschappelijk normatieve vorm. Als de snelheidsduivel een prominent AEX fonds zou zijn, dan was het dus in waarde gestegen.



De snelheidsdemonen leken zich allang te hebben verspreidt over de bevolking, gezien de omvang van het probleem. Het leek net alsof de geest van de boze snelheidsduivel zelfs normaal werd gevonden! Dat mag niet gebeuren!



Volgens het basistarief bleek de bestrijding van de snelheidsepidemie een zeer succesvolle handel. Helaas werd onze bevolking door een extern economische succes bedreigd. Landen als China en India zouden de economische overhand nemen. Om die reden moest uiteindelijk ook in die landen de boze geest van de snelheidsduivel worden opgewekt. Ter voorbereiding konden we van ons eigen gevecht tegen de snelheidsduivel veel leren. Nieuw aan te treden grote economieën op de wereldmarkt zouden dan uiteindelijk ons snelheidsexorcisme kunnen kopen.



Het moest dus zo zijn. De Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid had zich gespecialiseerd in het opwekken van boze geesten. Tegen harde Euro’s kunnen diverse andere landen vragen of zij de geest van de boze snelheidsduivel kunnen opwekken in hun eigen land. De buitenlandse seances hadden gevolg. De Nederlandse snelheidsnerd Gatso wist om die reden zijn flitsapparatuur te exporteren naar Engeland, Canada en Australië. De nieuwste aanwinsten zijn België en Frankrijk. Ook in de nieuw aantredende grote economieën moeten wij ons exorcisme aan de man kunnen brengen. Gelukkig maar, anders staan we buitenspel.



Een groep protestisten was van mening dat de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid tijdens hun eerste seance geen snelheidsduivel maar een plaaggeest had opgeroepen.



Natuurlijk kon deze plaaggeest heel foute grappen maken die mensenlevens zou kosten, maar het was zeker niet zo erg om over te gaan op verstrekkende duivelsuitdrijving. De verstrekkende duivelsuitdrijving heeft volgens de protestisten weinig te maken met de gevaarlijk grappen van de plaaggeest. “Laat de onschuldige grappen met rust” is de boodschap.



Tegenwoordig verspreiden deze protestisten informatie over de plaatsen van snelheidsexorcisme aan mensen die het niet meer dan normaal vinden dat er in ons allen een kleine plaaggeest schuilt. Men vindt dat het concept van de snelheidsduivel wordt verward met de foute grappen van de plaaggeest, waardoor teveel mensen met het snelheidsexorcisme te maken krijgen.



De eerste seance van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid had een grote cultus tot gevolg. Zoals het altijd zit met een cultus is er geen ruimte voor een second opinion. Hebben we het over een snelheidsduivel of een plaaggeest? Het kind en de salpeterzuren zaaien onze angst.



Angst, omdat we toevallig geen tweede dokter in de zaal hebben. Angst omdat niemand anders dan het SWOV de boze geest van de snelheidsduivel kan opwekken. Angst omdat we op niemand anders kunnen vertrouwen dan de profeten van de snelheidsgeest. Angst omdat er weinig tegenover staat aan de waarneming van snelheidsevangelisten. Angst omdat de missionarissen onze angst versterken!



De protestisten wagen wél hun kans. Er is een tweede dokter in de zaal, alleen moeten de mensen deze dokter nog wel even vinden. Bovendien moeten mensen ook nog zoveel mogelijk laten blijken dat zij de protestisten steunen!