Iemand op zijn gedrag aanspreken? Normen en waarden? De overheid zou het goede voorbeeld moeten geven, maar eigenlijk corrumpteerd ze die maatschappij.



Één missisippie, twee missisipie. Dat is in het kort mijn persoonlijk verhaal van mijn bumperkleef afkickmethode en kennismaking met de twee secondenregel. Ik kan werkelijk geen hectometerpaal meer zien en dat terwijl ik weer even de snelheidsmeter vergeet. Daaraan toegevoegd, wie het verkeer rond de grote steden in de spits kent, zal zich tegenwoordig behoorlijk ergeren aan het gat dat ik tussen mijn voorganger en mijzelf laat vallen.



Duur woord "Prioriteiten". Onderzoek laat zien dat er per dag ruim 2 slachtoffers in het verkeer vallen vanwege alcohol. Maar de politie heeft van bovenhand de opdracht gekregen om maar 600 bekeuringen hiervoor te schrijven, per regio, per jaar. Dat onderzoek vertrouw ik wel, dat zijn namelijk cijfers die ik zelf naar boven heb weten te toveren. Ter vergelijking, er vallen per week 2 slachtoffers door snelheid, terwijl er in diezelfde week zo'n 100.000 bekeuringen voor snelheidsovertredingen geschreven moeten worden.



Prioriteiten: een bumperkleefactie van boven de 120 km/u kost je al gauw zo'n 1250 Euro plus gang naar de rechter. Kopstaart-botsingen zijn de afgelopen jaren het sterkst gegroeid in de slachtofferstatistieken. Maar één grote kleefcontrole rond de grote steden in de spits zou de helft van de beroepsbevolking de trein in kunnen sturen. Ik heb nog nooit zo'n controle gezien.



Hoe werkt politiek? Nu, door Europese regelgeving kan er op post X en post Y geen extra belasting worden geheven en het geld moet toch ergens vandaan komen! De boeteinkomsten van snelheidsovertredingen en parkeerbonnen staan in de top-2 van het CJIB! Alleen al snelheidsovertredingen gaan dit jaar naar schatting zo'n 524 miljoen Euro opleveren, da's een kleine 1.2 miljard gulden!



En wat doet de burger? Die zoekt een bezwaarschrift op het internet om er onderuit te komen. Niemand gelooft meer in het verkeersveiligheidsverhaal. Milieu en geluidsoverlast word ook niet meer geslikt. Het nieuwe spel heet: "Blijf van mijn knikkers af!".



In de praktijk zijn de meeste bezwaarschriften onterecht en gelogen. Normen en waarden? De burger liegt uit noodzaak omdat dat het enige middel is waarmee hij/zij iets aan deze snelheidsonzin kan doen. Ik heb zelf eens onderzoek gedaan naar de machtsverhoudingen in verkeersland en inderdaad, de burger heeft met betrekking tot het flitsbeleid helemaal niets meer aan haar stemrecht; Koos Spee heeft namelijk teveel macht.



Mr. Willem Anker wist het al mooi te verwoorden. "De kosten van dit beleid zijn hoger dan de opbrengsten." Kijkend naar hoe de burger met bezwaarschriften omgaat, kun je zeggen dat het overheidsbeleid corrumpteerd. Want de meest integere mensen dienen nu al een bezwaarschrift in en trainen zichzelf om met droge ogen hun "verhaal" aan de kantonrechter te kunnen vertellen.



Ondanks het feit dat de overheid mij corrumpteerd, voel ik me daar absoluut niet schuldig over. Dat bezwaarschrift is tegelijkertijd ook mijn stemrecht tegen het flitsflutbeleid. Bovendien is het de enige manier waarop ik weerstand kan bieden tegen het machtsblok van Koos Spee.



Koos Spee belooft om deze beleidsweerstand aan te pakken, door de proceskosten van een een "onterecht" bezwaarschrift op de klager te verhalen (166 Euro). Maar hierover zijn de laatste woorden nog niet gesproken, want de betreffende uitspraak van de kantonrechter is tot op heden nog niet openbaar gemaakt.



Daarom de titel van dit verhaal: de maatschappij, dat zijn wij!



Opsturen dus die bezwaarschriften, want het is de enige kans om er onderuit te komen en de enige manier om de overheid een signaal te geven dat deze verkapte snelheidsbelasting niet door de beugel kan!



Mocht het bij de kantonrechter niet lukken, dan heeft u in hoger beroep al zo'n 53% kans dat het wel lukt!