Één keer per jaar vieren wij de dag van de vrijheid, 5 Mei, een vrijheid die voor de jongste generaties als zelfsprekend wordt ervaren. Maar het is een vrijheid waarvoor gevochten is, waarvoor téveel mensen offers hebben moeten brengen. Een vrijheid waarvoor mensen zijn gestorven en een vrijheidsgevecht dat heel veel slachtoffers heeft gekost.



Nederland koestert zijn vrijheid, hoewel we ons tegenwoordig steeds vaker laten meeslepen met de waan van de dag om vrijheid in te ruilen voor veiligheid. Dan luisteren we vol geloof naar onze leiders die deze ruil als enige mogelijkheid naar voren schuiven, zijn we niet kritisch genoeg om open te staan voor andere manieren die ook onze veiligheid kunnen verbeteren, waarbij de basis, vrijheid, wordt bewaard.



De waan van de dag geeft ons een ondefinieerbare strijd tegen het terrorisme, waarvan we niet weten hoe lang het gaat duren en of het effect heeft. Misschien dat de terroristen juist winnen omdat wij zo graag onze vrijheid willen inruilen voor onze vrijheid.



Hedendaagse pieken en dalen geven scherpe columnisten in kranten, radio en TV de kans om Pim Fortuyn na te doen, met bedreigingen als gevolg en columnisten die de pen neerleggen vanwege onduidelijke redenen. Vrijheid wordt bedreigd door mensen die veiligheid bedreigen of juist door mensen die veiligheid juist wensen. Vrijheid wordt dan ook door twee uitersten onder druk gezet. Onze samenleving lijkt ziek te zijn, maar zij is eigenlijk bezig met een genezingsproces.



Hoewel de vrijheid van de één de onvrijheid van de ander kan betkenen, wordt onze vrijheid niet allen bedreigd van buitenaf. Omdat je steeds minder mag in het verkeer kopen mensen grote auto's in plaats van snelle auto's, om toch nog het onderscheid te kunnen maken tussen de "have's" en de "have not's", om de vrucht uit arbeid te pronken die voor de "have's" meer sappen bevat dan die van de "have not's", om het onderscheid te maken tussen mensen die een tachtig urige werkweek normaal vinden tegen de mensen die veertig uur al zelfs teveel vinden.



Vrijheidsbedreigingen van binnenuit geven zich niet alleen bloot via verregaande veiligheidsmaatregelen, maar ook via radicale elementen. Nederland Steriel wordt gemaakt door verboden op roken, alcohol, te snel rijden, op verre vakanties gaan, consumptie van dierlijke producten en het lawaai van mensgemaakte machines. Alle nadelen van een bloeiende samenleving moeten teniet worden gedaan, inclusief alle voordelen hiervan die onder het kopje 'verspilling' geschaard kunnen worden. Wij zullen het wel leren als de derde economische macht in de wereld opstaat. Zal de Chinese economie in het komende era opstaan en de wereld veroveren? De toekomst zal leren of vrijheid in dat scenario voor ons een luxeartikel wordt.



Buiten het pragmatische, het conservatieve en het socialistische om. Vandaag de dag heeft men ondervonden dat de samenleving niet maakbaar is. Het nieuwtje van de dag, de samenleving maakt voor een deel zichzelf. Net zo min is roken nog steeds niet maatschappelijk onaanvaardbaar, hoewel er natuurlijk altijd mensen zijn die vinden dat roken stinkt. Ook is het overschrijden van de snelheidslimiet maatschappelijk nog steeds niet onaanvaardbaar. De knappe koppen leveren de eigen integriteit in, als zij snelheidsonveiligheid willen vergelijken met alcoholonveiligheid. Eigen keus. Het volk weet en wil weten dat het dieper intrappen van het gaspedaal minder snel tot onveiligheid gevolg heeft, wat je van rijden onder invloed niet kunt zeggen. De maakbaarheid is eraf. De volksverontwaardiging was bij de budgettering van de boete-inkomsten. We hebben geen experts meer nodig om die budgettering goed te praten. De veiligheidspreek werd hiermee vorm en ordinaire winst werd inhoud van ons!



Beleid



Hoewel we in de waan van de dag zo makkelijk vrijheid inruilen voor veiligheid, voor externe of interne bedreigingen. Zo vindt het volk soms de nadelen van dat soort keuzes en dan blijkt dat de woorden tekort schieten met het gevoel. De woorden schoten al tekort bij de keuze voor veiligheid, daarom werd er vrijheid zo makkelijk geruild. Misschien ligt het aan ons, omdat wij meer kunnen vertellen over de finale van Idols, dan over onze eigen wensen van hoe wij de balans tussen vrijheid en veiligheid graag willen zien. Ook dat is keuzevrijheid, analoog aan onze plicht de wet te kennen terwijl wij niet tegelijkertijd niet geacht worden om al die wetskennis op ieder moment paraat te hebben.



Niet zozeer 5 Mei, maar het nationale gevoel waarin deze vrijheid wordt gekoesterd is nog steeds de grootste gemene deler die in het normen en waarden debat onderkend wordt. De grootste gemene deler zou 'eigenbelang' zijn, echter is het vrijheidsgevoel in onze cultuur het hoogste altruïstische gevoel dat onder de meerderheid van ons Nederlanders bestaat.



Voor zij die ver hebben gereisd in andere culturen, zonder een groep Nederlanders in de buurt hebben gehad, komt erachter waarom zij een ware Hollander is. We kunnen nog zo openstaan voor andere culturen. Een Hollander wordt nooit een Duitser, een Belg, een Fransman, een Brit en zelfs geen Marokkaan.



5 Mei symboliseert een nationaal symbool, waarin een gevoel ligt dat onze cultuur onderscheidt van anderen. Dit gevoel is uiteindelijk niet te bevechten, van buitenaf of binnenuit! Het hoogste element hierin is niet het respect voor de eigen vrijheid, maar ook het respect voor de vrijheid van een ander. Gelukkig bestaat deze basis nog veelvuldig in ons land, zelfs in die situaties waarbij mensen het niet met elkaar eens zijn.



Uitzonderingen waarvan Volkert van der G. een precendent is zijn gelukkig maatschappelijk onaanvaardbaar, meer om zijn daden dan om zijn ideeën.



5 Mei moet gekoesterd worden omdat de grondgedachte ook het hedendaags Hollands moraal symboliseert. 6 Mei, de datum waarop Pim Fortuyn werd vermoord moet herdacht worden vanwege deze verschrikkelijke gebeurtenis en tegelijkertijd ter verwerping van de daad die de grondgedachte van 5 Mei heeft overtreden.