Een snelweg die geen autosnelweg is





 

Het gaat niet louter om moord en doodslag op de rechtbank. Er komt ook veel ander onrecht voorbij.

Soms lijkt het éérst tegen te zitten, maar valt het uiteindelijk toch nog heel erg mee. Zoals op de dag dat die meneer uit Oirschot de rechtszaal binnenstapte. Keurig in het pak, type succesvol zakenman. De kantonrechter legde hem uit dat hij deze dag was uitgenodigd omdat hij te hard had gereden. Toegegeven, het is een vooroordeel, maar daar kun je je dan onmiddellijk een auto bij voorstellen. Zo’n grote, met alles erop en eraan. Antraciet. Eentje die zoeft, maar ook slurpt.

En ’zoeven’ had die ook gedaan in juli vorig jaar op de N280 van Roermond naar Weert. Tussen Roermond en Horn is dat een autoweg. AU-TO-weg, en dat is iets anders dan een auo-SNEL-weg. Tussen Roermond en Horn mag je het gaspedaal intrappen tot de snelheidsmeter honderd aanwijst, maar dat was de man even vergeten. De lasergun van de politie was bij 135 kilometer per uur stil blijven staan. Nou wordt zo’n ’vergrijp’ doorgaans met een fikse boete afgehandeld, ware het niet dat de Brabantse snelheidsduivel een jaar eerder zijn rechtervoet ook al niet onder controle wist te houden. En dan gaat zo’n nieuwe zaak gepaard met een boze preek van de officier en een vermanend vonnis van de rechter.

Stijf van de zenuwen stond de man dus voor de rechter. Bang dat hij zijn rijbewijs een tijdje kwijt zou raken en dat roze papiertje kon hij eigenlijk niet missen. „Een vlaag van verstandsverbijstering", probeerde hij schuldbewust zijn gedrag te verklaren. Terwijl zijn auto ook nog met cruisecontrol was uitgerust. Zover dat hij zijn rijbewijs écht kwijt zou raken, wilde de officier van justitie niet gaan. Een geldboete van 270 euro en vier maanden voorwaardelijk het rijbewijs inleveren, eiste ze. Dat viel al mee. Maar het werd nog beter toen kantonrechter Brouns het woord nam: „Als ik aan de N280 denk, zie ik een autosnelweg voor me. Die weg heeft echt alles van een autosnelweg. Ik zie ongelijkvloerse kruisingen, ik zie vangrails, ik zie brede rijbanen en bochten die passen bij een autosnelweg. Ik zie een weg met een gevaarzetting die past bij een snelheid van 120 kilometer per uur." De man uit Oirschot kreeg weer wat meer kleur in zijn gezicht. Dit ging de goede kant op. De magistraat bleek ook een kundig rekenaar. Hij trok zomaar twintig kilometer van de snelheidsovertreding af om bij een boete van 150 euro te komen. En die voorwaardelijke rij-ontzegging hoefde ditmaal van hem ook niet. „Als je op deze weg te hard rijdt, is dat iets anders dan wanneer je met 60 kilometer voorbij een kleuterschool raast", motiveerde de kantonrechter zijn vonnis. Meer dan opgelucht vertrok de man uit Oirschot. Tussen Roermond en Horn zal hij ongetwijfeld niet harder dan honderd hebben gereden. Hoewel die weg daartoe wel uitnodigt. De rechter zei het zelf..

 
 
Bron: De Limburger / Papieren versie
 
  6-11-2008  


|

FlitsKaart