Eén moment staat in zijn geheugen gegrift. Ambulancechauffeur Rik Willems (36) werd bij de Herculesramp in een laat stadium opgeroepen en zag bij aankomst 37 lichamen onder witte lakens op een rij liggen. Willems weet zeker dat het een lawaai om hem heen was van alle draaiende motoren van hulpvoertuigen, maar hij ervoer een doodse stilte.



'Alle dingen die je meemaakt, blijven in je hoofd zitten, maar ik weet ze goed in een laadje te stoppen', zo drukt Willems het uit. Hij kan over het algemeen heel goed omgaan met het leed dat hij op zijn netvlies krijgt. En mocht het nodig zijn dan kan hij altijd met collega's praten of een beroep doen op het bedrijfsopvangteam.



En grappige momenten maken ze ook genoeg mee, voegt de ambulancebestuurder er aan toe. Na een reanimatie is er eens hartelijk gelachen om de vraag 'wilt u koffie?' op het moment dat ze met de levensreddende handeling bezig waren. Of de man die 'onwel uit zijn auto hing', terwijl hij bij aankomst naar de motor van zijn auto bleek te luisteren en meer had aan de wegenwacht.
De ambulancechauffeur hoeft enkel te sturen, hoorde Willems pas geleden nog. Dat is volgens hem geen getrouwe weergave van de realiteit. De bestuurder moet uiteraard een uitstekende rijvaardigheid hebben, maar daarnaast ook medische assistentie kunnen verlenen zoals spalken, het infuus klaarmaken en een nekkraag omdoen.



'Eigenlijk denken wij continu mee. Als een verpleegkundige denkt aan het toedienen van medicatie, dan moeten wij het juiste middel eigenlijk in handen hebben.' En dan is er nog het omgaan met de patiënt en de familie op een vaak heel pijnlijk en intiem moment in hun leven.



Willems heeft een intern opleidingstraject gevolgd plus een tweejarige opleiding voor medische assistentie en rijvaardigheid. Daarnaast volgt een ambulancechauffeur nog elk jaar zes bijscholingsdagen, waarbij onder meer nieuwe bevrijdingstechnieken aan bod komen. 'Ik leer elke dag nog. Je kunt in theorie weten hoe je iemand uit een wrak haalt, maar wat doe je als de auto op zijn kop klem ligt in een sloot?'



De ambulances zijn uitgerust met een navigatiesysteem, maar een uitstekende kennis van het wegennet en de omleidingen zijn van groot belang. Snelheid is niet het allerbelangrijkste, vindt Willems. Patiënten kunnen wagenziek worden of een verpleegkundige kan net een infuus zetten, terwijl hij de 'kinderkopjes in Oirschot' nadert. 'Eigenlijk is het geen kwestie van hardrijden, maar van doorrijden. We moeten in het verkeer ook altijd rekening houden met onverwachte reacties van andere weggebruikers, zoals mensen die plotseling de vluchtstrook oprijden of 'met andere dingen bezig zijn dan autorijden'.'