NOORD-VELUWE - De politie constateert dat bestuurders mede weggebruikers steeds vaker met gezwaai, gesein en getoeter waarschuwen voor snelheidscontroles. ‘Men vindt dat we moeten optreden tegen snelheidsovertreders, maar bij controle doet men er alles aan om elkaar te waarschuwen.‘



‘Het is een vreemd fenomeen dat men van de politie verlangt hardrijders aan te pakken, maar bij controles alles er aan doet weggebruikers voor snelheidscontroles te waarschuwen‘, constateert Bert Top, woordvoerder van het politiedistrict Noordwest-Veluwe.



Afgelopen woensdag controleerde de politie met een radar de snelheid van 2213 voertuigen op de Eperweg tussen Tongeren en ‘t Harde. ‘Slechts‘ zestig voertuigen gingen iets te snel, de hoogst gemeten snelheid bedroeg 88 kilometer.



Zwaaiende, seinende en zelfs toeterende bestuurders die de verdekt in de bosjes opgestelde meetapparatuur voorbij waren, waarschuwden massaal tegemoet komend verkeer.



De politie is zich er van bewust dat het aantal overtreders hoger zou zijn zonder die waarschuwingen. ‘Toch kiezen we niet voor controles op controles‘, stelt Top.



Hij geeft aan dat het niet direct een prioriteit is. ‘Laten we eerlijk zijn. We praten niet over een groot maatschappelijk probleem.‘



Daarbij leert de ervaring dat de politie het met kwesties als deze ‘nooit goed kan doen‘. ‘Bij parkeeroverlast speelt hetzelfde fenomeen. Burgers bellen met de vraag iets aan de fout geparkeerde auto‘s te doen. Treedt de politie vervolgens op door proces-verbaal uit te schrijven, dan reageert dezelfde buurt met opmerkingen in de trant van: ‘Hebben jullie niets beters te doen?‘.‘



STRAFBAAR



Top laat er geen misverstand over bestaan dat toeteren en seinen bij controles strafbaar is. Niet omdat die zodoende worden ondermijnd, maar omdat het afgeven van licht- en geluidssignalen zonder noodzaak bij wet verboden is. De hoogte van zo‘n boete bedraagt 57 euro. Om die reden kiezen veel bestuurders ervoor met dempende handgebaren te waarschuwen voor flitsers. ‘Het is juridisch lastig om daar tegen op te treden.‘



Los daarvan zit de politie met de vraag waarom bestuurders elkaar waarschuwen. ‘Het is voer voor psychologen‘, besluit Top.



De aan de Nijmeegse Katholieke Universiteit verbonden cultuurpsycholoog professor Jacques Janssen vermoedt dat het verschijnsel is overgewaaid vanuit Frankrijk. ‘Het is daar al tientallen jaren de gewoonte elkaar te waarschuwen voor controles.‘



Toch verbaast het Janssen dat hetzelfde fenomeen in Nederland wortel heeft kunnen schieten. ‘Het imago van de Nederlandse politie is immers zeer goed.‘ Dat bestuurders desondanks de politie willens en wetens saboteren heeft te maken met de ‘manier waarop de autoriteit optreedt‘. ‘De verkeerscontroles zijn dankzij de verfijnde elektronica economisch een enorm succes. Iedereen heeft wel eens een bon gekregen omdat hij 53 kilometer per uur reed.‘



Vanuit die boosheid ontstaat volgens Janssen een impulsieve reactie andere weggebruikers ‘te beschermen tegen de onrechtvaardige autoriteit‘, hoewel bestuurders drommels goed weten met seinen en toeteren zelf een boete te riskeren. ‘Het punt is dat mensen niet meer accepteren gepakt te worden voor een kleine snelheidsovertreding. Zwaaien, toeteren en seinen is in die optiek niet alleen een daad van bescherming, maar ook van verzet. In veel gebieden gaat men over tot het afzagen en vernielen van flitspalen.‘