Ingezonden brief in Telegraaf:

Niet zo heel lang geleden was ik in Enschede op de begrafenis van een oud-politieman. Uit alle toespraken en de informele uitwisseling van gedachten en herinneringen in de koffiekamer sprak de enorme staat van dienst van deze authentieke diender. Behalve natuurlijk de verwerking van de droefenis rondom het afscheid van een markante persoonlijkheid was er een indrukwekkende impressie op te tekenen uit de gesprekken van zoveel (oud-)politiemensen op één plek. Zonder meteen te vervallen in de nostalgie van ’vroeger was alles beter’ hoor je dan ook van de oudere generatie hoezeer de moderne managementvirussen het werken onmogelijk maken, de motivatie aantasten en de kloof tussen burger en politie in duizelingwekkend tempo vergroten.

De nieuwste managementinzichten geassisteerd door hypermoderne digitale technieken moeten het ultieme antwoord zijn om een veilige en ordelijke samenleving te handhaven. Als je alles maar gedetailleerd, tot vier cijfers achter de komma, vastlegt, kun je van minuut tot minuut volgen of elke politieman of –vrouw wel doet wat gedaan moet worden. De urenstaten puilen de bureaus uit. Een uurtje op straat levert zo al snel een dag bureaucratische rompslomp op. Elke dag weer het gejaag om de bonnenboekjes te vullen. En dan maar hopen dat de geconstateerde overtreding past in het digitale systeem. Anders maar even een collega vragen hoe je de weerbarstige praktijk in het digitale keurslijf perst.

Dan is er ook nog een jonge agent die vol trots aan zijn mentor vertelt dat hij door diplomatiek en deëscalerend optreden een burenruzie heeft gesust. De ruzie leek uit te lopen op een ware veldslag. De mentor barst in woedde uit waarom hij zijn bonnenboekje niet heeft gepakt. ’Als je zo doorgaat halen we onze prestatienorm niet, vriend’. De volgende keer beter opletten. Als je goed om je heen kijkt vind je vast wel iets dat bekeurenswaardig is. Elke prestatie moet meetbaar zijn. Een sociaal praatje met buurtbewoners doe je maar in je vrije tijd.

Het politievak is verworden tot digitale slavernij. Niet de veiligheid en leefbaarheid staat centraal, dat levert digitaal geen punten op. Nee, scoren zul je, hoe meer boetes hoe beter. Ook ons aller Guusje heeft het nog maar eens bevestigd, hoe meer bonnetjes hoe meer gezag. Wie niet in sprookjes gelooft, is geen realist.

Bert, Enschede