Recht op stress





 

Links vecht voor de nieuwe rust. Achter de schermen, in de mekkerkamers, wordt een nieuw strijdmiddel ontwikkeld, om onder andere ook hardrijders aan te pakken. Eigenlijk is de visie groter, want links houdt zich bezig met autos, of eigenlijk, tegen autos natuurlijk.



We kennen inmiddels de argumenten om de snelheidslimiet te verlagen. Het zou beter zijn voor de verkeersveiligheid en beter voor het milieu. Ook dhr. Koos Spee schermt met beide argumenten om het beleid van snelheidscontroles te onderbouwen. Helaas is het verkeersveiligheidsargument in het water gevallen en zijn de milieudoelstellingen van snelheidshandhaving nooit geformuleerd.



Desondanks heeft de anti-auto lobby nog veel op met deze argumenten. Blijkbaar zijn die argumenten nog niet voldoende, want men is bezig met een andere aanvliegroute die wellicht uitdraait op een discussie over smaak: Rustig is toch veel prettiger. Een smaak met grote gevolgen.



Onthaasting lijkt een nieuwe milieudoelstelling te worden. Dan hebben we het niet over even bijkomen van een druk werkseizoen, nee, we hebben het over de vertraging van de samenleving in het geheel. Als Nederland rustiger wordt, dan hoef je ook niet op vakantie en hoef je dus ook niet met de auto of het vliegtuig naar elders.



Onthaasting is milieuvriendelijk. In concreto, verlaag de snelheidslimiet op autosnelwegen naar 100, want behalve veiliger en milieuvriendelijker is dat, volgens de milieulobby, ook nog eens rustiger.



In het tijdperk van de Neanderthalers, was de mens tot inspanning gedwongen. Geen inspanning was geen eten. Ook in de huidige samenlevingsvorm geldt dat principe nog steeds, alleen wordt het geen eten pas na enige tijd zichtbaar.



Geen tijd voor rust dus! De onrustigen in onze samenleving hebben zeker geen behoefte aan een langdurig en blijvend vakantiegevoel. Dat wordt namelijk ook sleur, is geestdodend en ontmoedigt creativiteit. De mens die onderhavig is aan stress, is in economisch opzicht beter in staat om te presteren. In een stressvol bestaan, wordt rust ook meer gewaardeerd. Zonder stress is de prestatie nihil en zakt de koerswaarde van rust in, je hebt er dan immers genoeg van. Gezonde stress is een levenshouding en dat heeft zijn weergave op het verkeersgedrag.



Leidt een rustiger verkeersbeeld dan dus tot minder verkeersonveiligheid? Die stelling is uitermate theoretisch en heeft in de praktijk weinig kans. De meeste verkeersordenende maatregelen hebben in het verleden maar beperkte effecten gehad, verkeersgedrag valt moeilijk te stroomlijnen.



Iemand met stress in het bloed, die door zijn omgeving wordt gedwongen om mee te doen aan een rustig verkeersbeeld, zal dit ervaren, als te worden tegengehouden door zijn omgeving. Dit leidt tot ergernis, frustratie en in het ergste geval zelfs tot aggressie. Dit zien we al in het klein, in de manier waarop weggebruikers soms omgaan met linksplakkers. Het hoeft weinig betoog dit geen positieve invloed zal heeft op verkeersveiligheid.



Ook de rustbehoevende coureurs creren in een rustig verkeersbeeld nieuwe risicos. In de geschiedenis heeft het op ieder gebied namelijk al plaastgevonden: rust, zekerheid en gemakszucht leidt tot inslapen. De verkeersonveiligheid die veroorzaakt wordt door onoplettendheid is daar een symptoom van. Meer rust in het verkeer creert daarmee dus een nieuw probleem en gemakszuchtigheid is zeer moeilijk te bestrijden.



Gemakszucht is bovendien ook nog zeer destructief. Wanneer de mens zich van haar natuurlijke vijanden ontdoet - in dit geval gevaar, risico en snelheid - weet zij zich geen raad met situaties, waarin die natuurlijke vijanden onverwachts wel verschijnen. Zelfs het kleinste beetje gevaar kan dan zelfs al leiden tot een paniekreactie.



Kortom, een rustig verkeersbeeld devalueerd de positieve kwaliteiten van de automobilist!



Het verlangen naar een verkeer, waarbij de deelnemers zich heel geleidelijk in een vrijwel vast patroon voortbewegen over de weg is een onwenselijk utopie.



Rust wordt niet altijd door iedereen als positief ervaren. Vandaar, dat de beleidsmakers en politici rekening moeten houden met het recht op stress, in de discussie en besluitvorming over verkeersordenende maatregelen. Omdat het recht op rust zo politiek correct voor de hand ligt, wordt het recht op stress nog wel eens vergeten, terwijl daar nu juist wel massaal behoefte aan is.



De stressbehoefte is dan ook een basisreden, waarom mensen te lage snelheidslimieten als saai en slaapverwekkend ervaren.

 
 
Bron: Flitsservice.nl
 
  16-6-2003  


|

FlitsKaart