“Het moet maar eens klaar zijn!”, aldus Dijksma, toen zij onlangs het puntenrijbewijs voorstelde. Trek dat rijbewijs maar in als ze te vaak over de schreef gaan!



Wat Sharon Dijksma verbindt met verkeersveiligheid is een fataal ongeval waarbij zij haar vader verloor op 10-jarige leeftijd. Een verschrikkelijk tragisch ongeval, waarbij opzet in het spel lijkt te zijn volgens haar eigen verhaal in een interview met Vrij Nederland op 22 februari 2001.



Mw. Dijksma is initiatiefneemster om het puntenrijbewijs in te voeren. Het CDA is hier al langere tijd voorstander van. Hiermee lijkt een Tweede Kamermeerderheid te bestaan voor het puntenrijbewijs, maar onlangs zijn nieuwe elementen toegevoegd aan de discussie hierover.



Het puntenrijbewijs lijkt goed te werken in Duitsland en Italië, dus moet het in Nederland ook maar ingevoerd worden. Het zit ook anders met snelheidslimieten in die landen, maar dat is natuurlijk een andere discussie.



Verkeer houdt zich niet aan logica, laat staan dat verkeer zich iets aantrekt of een bepaald aspect discussie A of discussie B is. Verkeer gedraagt zich meer naar omstandigheden – zeker als het fout gaat.



In Duitsland en Italië is er een puntenrijbewijs en in Nederland is er snelheidshandhaving. In de UK, Canada en Australië hebben ze het allebei. Nu gaan zaken vrij goed in Duitsland en ook wel aardig in Nederland qua aantal verkeersslachtoffers. In de UK, Canada en Australië gaat het juist helemaal mis.



Omdat het puntenrijbewijs in het buitenland al vrij lang bestaat, is de negatieve trend van verkeersslachtoffers in de Angelsaksische landen ingezet vanaf het moment dat men intensief begon te flitsen. Zelfs het SWOV heeft aanbevolen dat een puntenrijbewijs maar een beetje helpt. Het lijkt erop dat SWOV niet heeft gekeken naar flitsen in samenspel met het puntenrijbewijs.



Ongeacht de rijsnelheid trappen mensen paniekerig op de rem in de buurt van een flitspaal. Dit heeft soms fatale gevolgen. In de Angelsaksische landen komt dit zo vaak voor, dat het zich laat zien in de nationale slachtoffercijfers. Dat aantal is dus aanzienlijk groot, want we hebben het niet over een klein landje als Nederland.



Waar in Nederland nog de angst bestaat voor een boete, bestaat in de Engelstalige landen angst voor rijbewijsverlies. Je zou kunnen zeggen dat de inzet van het spel hoger is, waardoor de paniekreactie van mensen ook groter is. Er zijn ook al tragische voorvallen geweest, waarbij mensen zelfmoord pleegden, omdat men vanwege het verlies van het rijbewijs werd ontslagen. De hypotheek werd door ontslag onbetaalbaar.



Inmiddels is zelfs door de Britse wetenschapper Alan Buckingham aangetoond dat snelheidshandhaving zeer negatieve effecten heeft op het aantal Britse verkeersdoden. Professionele analyses hebben dezelfde trend bevestigd in Australië en Canada. Landen waar zowel een puntenrijbewijs bestaat als intensieve snelheidshandhaving.



Belangrijk is dus dat als de discussie over het puntenrijbewijs gevoerd wordt, dat de discussie over snelheidshandhaving meegenomen wordt.



Blijkbaar laat mw. Dijksma zich leiden door een onjuiste vergelijking met Duitsland en Italië. Als dit de reden is, waarom het puntenrijbewijs er zou moeten komen, dan was mw. Dijksma onjuist geïnformeerd. Tegenwoordig is mw. Dijksma beter geïnformeerd, want de bovenstaande informatie is haar toegestuurd.



Hieraan is zij ook nog eens extra herinnerd aan het feit dat zij als volksvertegenwoordiger ook verantwoordelijkheid heeft voor mensen die paniekerig voor een flitspaal remmen, of dit nu onwenselijk gedrag is of niet. Mw. Dijksma heeft in het verleden wel vaker meegewerkt aan de pro-flits lobby, waarin zij onder meer liet blijken geen begrip te hebben voor de weerstand tegen dit snelheidsbeleid. Het tragische verleden van mw. Dijksma mag geen reden zijn om de verkeerde beslissing te nemen.



Als mw. Dijksma alsnog doorzet met haar plannen, kan ze in ieder geval niet beweren dat ze niet op de hoogte was van de negatieve effecten van een puntenrijbewijs. Mocht het Angelsaksische verhaal ook een Nederlands vervolg krijgen, dan zullen mensen haar wetsvoorstel niet in dank afnemen.