Eindelijk is er een kabinet in vorming die niets moet hebben van automobilistje pesten dus zoeken milieu organisaties de Eerste Kamer op, om de voortgang van het pesten veilig te stellen!



De harde feiten van de pestkoppen zijn: als iedereen met het openbaar vervoer gaat, dan is dat absoluut beter voor het milieu. Natuurlijk. In mijn plattelandstijd, toen rendabiliteit van het OV nog geen punt was, heb ik het aantal bussen dat alleen een buschauffeur vervoerde niet kunnen tellen, in een tijd dat er werkelijk nog overal bussen reden.



Inmiddels krijgt Nederland ongeveer een dwangneurose van alle milieuknevels die de burger in zijn vrijheid beperken. De samenleving kan namelijk alleen onder dwang nog milieuvriendelijker worden.



Nee, Milieu Defensie gaat naar Eerste Kamer toe om senatoren aan te sporen om tegen de spoedwet “Wegverbreding” te stemmen. Zij worden ondersteund met 10 'wetenschappelijk verantwoorde' tegenargumenten.



De spoedwet zou 380 miljoen Euro kosten, dus de Eerste Kamer zou het kabinet met haar bezuinigingen kunnen helpen door tegen de wet te stemmen. In dit argument wordt natuurlijk niet ingegaan op de baten, want zo’n spoedwet stimuleert investeringen en schept banen. De spoedwet is het begin van een positief spiraal waardoor het land uit de recessie kan komen. Milieu Defensie is ook niet oprecht in dit argument, zij steekt immers niet de hand in eigen boezem door te bezuinigen op subsidies aan de eigen organisatie.



Er zou geen maatschappelijk draagvlak voor de spoedwet zijn, omdat de ANWB en de Vereniging Nederlandse Gemeenten zich tegen de wet hebben uitgesproken. De grootste klacht van de VNG gaat over de leefbaarheid van het wonen langs een snelweg terwijl de verlenging van de A4 middenin Delftland structureel jarenlang is tegengehouden. Communicatie tussen wegbeheerders is al jarenlang het grootste knelpunt om files op te lossen, omdat iedere wegbeheerder een eigen eiland heeft en enkel geïnteresseerd is in het schoonhouden van het eigen straatje. Blijkbaar gaat leefbaarheid alleen over de belangen van de bewoners van een gemeente en niet over de belangen van de gasten – de forensen. Zo’n houding heeft wel een paar raakvlakken met nationalisme, maar dan in het klein.



Milieu Defensie argumenteert dat de maatschappelijke kosten zouden stijgen met deze spoedwet, waarbij de kosten van de gezondheidszorg de grootste post zou vormen. Milieu Defensie legt alleen niet uit waar deze kosten liggen maar noemt wel een vaag bedrag van 5 miljard Euro. Bovendien zwijgen zij ook over de maatschappelijke opbrengsten van deze wet, die door economische stimulans in gang wordt gezet.



Milieu Defensie is bang voor meer lawaai. In de nieuwe wet wordt volgens hen niet keihard vastgelegd hoe men geluidshinder terug wil dringen. Dat kan natuurlijk nooit een goede afloop betekenen. Deze angstzaaierij is uitermate tendentieus. Het gros van de snelwegen die in aanmerking komen, liggen ver van de bewoonde wereld. Zou het beter zijn om korenwolven met het lawaai van treinen te verjagen, dan met het lawaai van autoverkeer? De wet verplicht de minister om binnen twee jaar na onherroepelijkheid van de wet met een plan te komen waarin geluidshinder wordt gereduceerd. De angst is dus onterecht.



Het spoor zou prioriteit verdienen. Investeringen in spoor zijn belangrijk, maar die prioriteit is niet terecht. Om een economische stimulans te geven via het spoor, kost jaren aan ontwikkeling. De bereikbaarheid voor het transport van goederen is en blijft beperkt in overslag en bestemming, waardoor de economische stimulans ook beperkt blijft. Over een spoor dat in Amsterdam eindigt, kun je geen goederen naar Abcoude vervoeren. De ontwikkelaars hebben bij spoorinvestering ook nog eens te maken met hevige maatschappelijke weerstand tegen dit soort projecten vanuit, jawel, Milieu Defensie zelf. Deze prioriteit houdt in, niet wegverbreding maar spoorverdubbeling. Hoewel Milieu Defensie het de overheid verwijt, verantwoordelijk te zijn voor de helft van de vertragingen, zijn milieu groeperingen verantwoordelijk voor de helft van vertraagde aanleg van alle infrastructuur! De Betuwelijn heeft misschien niet de gewenste economische voordelen, maar hoe zit dat met milieuvoordelen? Moeten de goederen over de Betuweroute dan toch met vrachtverkeer worden vervoerd? Ja, Milieu Defensie is tegen de Betuwelijn.



De milieuorganisatie argumenteert verder dat de spoedwet tegengehouden moet worden vanwege de financiële risico’s, die we bij de aanleg van de Betuwelijn en de HSL hebben gezien. Hoewel we dit soort risico’s mogen zien als een onaangename verassing, betekent het niet nemen van risico’s dat er niets meer verandert! Dit soort risico’s moeten genomen worden in landsbelang! Ieder project heeft namelijk financiële risico’s. De verbreding van bijvoorbeeld de A4 tussen den Haag en Amsterdam, is in het belang van het verkeer tussen West Brabant, Zuid-Holland en Noord-Holland gebaat. Wanneer een project met grote risico’s op succesvolle wijze wordt afgerond, levert dat ook weer veel op.



Ook de luchtkwaliteit rond steden zou er op achteruit gaan. Hoewel de milieuorganisatie stelt dat deze norm vóór het aannemen van de spoedwet al niet haalbaar was, maakt de verbreding van wegen het probleem nog erger. Toch is het dezelfde overheid en hetzelfde milieuorganisatie die niet geïnteresseerd zijn in het stimuleren van de ontwikkeling en in gebruik nemen van schonere motoren. Superschone motoren zijn er al en liggen in een schap te wachten. Ze zijn te duur om te exploiteren, want al het geld dat deze exploitatie zou kunnen stimuleren moet geïnvesteerd worden in het openbaar vervoer!



Ook gezondheid zou een argument zijn om tegen de spoedwet te stemmen, want volgens onderzoek zouden mensen die binnen 100 meter afstand van een snelweg wonen, twee keer zoveel kans hebben op hart en longaandoeningen. Alsof de spoedwet ervoor bedoeld is om mensen ziek te maken! Ongeacht de betrouwbaarheid van het wetenschappelijke onderzoek hierover, is dit werkelijk een non-argument om tegen het verbreden van een snelweg te zijn die door een plattelandsgebied loopt! Het argument is een algemene stelling die bij voorbaat geen raakvlak heeft met het onderwerp.



De spoedwet zou meer broeikasgassen veroorzaken. Ook hier komt Milieu Defensie met een algemeen argument, wat kant nog wal raakt. In de eerste plaats begint het International Platform for Climate Control (IPCC) steeds meer openlijk te twijfelen aan het bestaan van het broeikaseffect. Hoe meer onderzoek men doet, hoe groter de twijfel. In de tweede plaats betekent wegverbreding niet automatisch meer voertuigkilometers. Voor zover het broeikaseffect inderdaad zou bestaan, betekent een wegverbreding niet automatisch dat de uitstoot toeneemt. Deze uitstoot is afhankelijk van het autogebruik. Een auto die in de file staat, verbruikt meer brandstof tussen A en B, dan een auto die in één keer kan doorrijden. In dat stramien wordt er een win-win situatie gecreëerd, voor zowel automobilist als milieulobby.



De spoedwet wegverbreding zou de kloof tussen burger en politiek vergroten omdat de inspraakprocedure ingeperkt wordt. Natuurlijk is Milieu Defensie hier tegen, want dit ondermijnt haar strategie. Wanneer er een aanpassing van infrastructuur plaatsvindt, trommelt Milieu Defensie duizenden mensen op uit het hele land om bezwaar aan te tekenen; duizenden mensen die nog nooit op de plaats zijn geweest waar het over gaat. Dit heeft als gevolg dat de milieulobby in staat is om op die manier de aanleg van een weg met 50 jaar te vertragen. Zelfs belangrijke Amerikaanse investeerders kennen dit fenomeen en zien het als één van de redenen om hun geld niet in Nederland te investeren!