Waar gaat het geld naartoe?





 

I love Tax, staat op het koffertje van Wouter Bos. HP/de Tijd heeft van week 25/2008 een special over veertien belastingmaatregelen die het Kabinet invoert, of nog van plan is om in te voeren. Zeven van deze veertien maatregelen treffen verkeer: Slurptaks, Roettaks, bijtelling lease-auto’s, verhoging brandstof accijns, verhoging verkeersboetes, wraktaks (autosloop) en de vliegtaks.

De verhoging van de verkeersboetes is bedoeld om de gratis schoolboeken te betalen. Waar wordt het overige geld voor gebruikt?

De roep om belastingverlaging wordt altijd met de simpele tegenargumenten beantwoord. Hoe moet het dan met onderwijs, hoe moet het dan met de Politie, hoe moet het dan met de AOW. En in veel gevallen zijn mensen van mening dat de overheid haar geld anders moet besteden, maar niet minder hoeft te besteden. Een vreemde stellingname. In de loop der jaren zijn de Staatsinkomsten alleen maar gestegen, terwijl onderwijs, de rechtsstaat en de infrastructuur in kwaliteit zijn gedaald. Dan kun je constateren dat deze sectoren in het verleden beter presteerden met minder geld.

Blijft de vraag staan, waar het geld van alle belastingmaatregelen naartoe gaat.

Nou, de verpakkingsbelasting was bedoeld als milieumaatregel, maar het geld wordt nauwelijks in milieuprojecten gestopt. VVD fractievoorzitter Mark Rutte noemde de verpakkingsbelasting al een leugen in het TV-programma Buitenhof. De linkse presentator Peter van Ingen merkte vervolgens op, “Dat maakt toch niet uit? Uiteindelijk wordt dat geld wel aan een goed doel besteed”. Ziehier een voorbeeld van verziekt links moraal. Als het geld uiteindelijk naar een “goed doel” gaat, mag je best liegen. Daarom staat Rutte’s verhaal niet als een huis, veel Nederlanders vinden dit soort leugens eigenlijk normaal. We zijn erg vergevingsgezind, als we maar ons zin krijgen.

Minister André Rouvout van Jeugd en Gezin kreeg drie miljard Euro te besteden. Een deel van dat geld gaat naar de optuiging van het Elektronisch Kind Dossier. Dat is geen Christelijke politiek. Dat is socialistische politiek volgens het Zweedse model. Voor wie het nog niet weet, de ChristenUnie is een Christelijk-linkse partij. Zij maakt in de landelijke, provinciale de gemeentelijke politiek, bijna altijd dezelfde keuzes als de PvdA. Het is toch wel apart dat de CU en de toch ook wel gelovige Koos Spee samen meewerken aan de destructie van het instituut gezin, hetgeen zij ideologisch zo graag willen beschermen.

Als u bij de BP komt, ziet u naast de bedrag-teller een plakkertje staan. Op dat plakkertje staat, dat 70% van uw betaling direct naar de Schatkist gaat. Als u dat plakkertje ziet, denk dan even aan uw sociaal gevoel. Uw schatkistbijdrage maakt anderen namelijk gelukkig. Minister Rouvoet gaat over de jeugd, en de jeugd is de toekomst. Weliswaar zijn het niet zo heel erg veel mensen die u blij kunt maken met uw tankbeurt, want managers in de jeugdzorg ontvangen per maand hetzelfde bedrag als waar Jan Modaal een jaar over doet. Het geld dat u betaalt gaat weliswaar naar enkelingen en niet naar velen. Dat is niet erg, want uw sociale gevoel zegt natuurlijk, als je één persoon gelukkig kunt maken, is het de investering waard. Rouvoet’s beleid helpt inderdaad één kind dat in de problemen zit. Het probleem van het kind van de directeur was, dat jongetje nog geen spelcomputer in huis had. Dat probleem is inmiddels opgelost.

Veel mensen denken dat het meeste belastinggeld naar het project prachtwijken van Minister Ella Vogelaar gaat. Eigenlijk komt Vogelaar geld tekort. Onlangs kreeg Vogelaar 300 miljoen Euro van Bos om haar project “goede raamkozijnen maken goede mensen” te financieren. Dit geld kwam uit de opbrengsten van Schiphol en werd mogelijk gemaakt doordat Bos de verdere privatisering van de luchthaven tegenhield; de Staat bleef daardoor dus een belangrijk aandeelhouder.

Waar u nog meer voor betaalt aan de pomp? De gesubsidieerde kinderopvang die een financieel fiasco werd. Het geld ging naar opa en oma die eerst nog gratis op de kinderen pastten. Het geld ging naar dubieuze bemiddelingsbureautjes die makelaartje speelde tussen oppas en ouders. Er wordt nu al op de regeling bezuinigd wegens groot succes.

Zijn ze gek geworden in den Haag?

Dat ligt eraan waar je in gelooft. Wie denkt dat de overheid problemen kan “oplossen” zal ongetwijfeld de logica zien. Balkenende IV probeert het volk tevreden te houden, door het volk enkele kruimels toe te gooien en veel geld te besteden aan de “eigen hobbies”.

Op dit moment worden Nederland en andere Europese landen bedreigd door twee fenomenen. Die bedreigingen zijn de vergrijzingen en de opkomst van grote vitale economiën, namelijk die van China, India en Brazilië. Ondanks de tijdelijke tegenslagen zal de USA deze ontwikkelingen overleven en overwinnen.

De zogenaamde investeringsagenda van Balkenende IV is bedoeld om de workforce, de werkende bevolking, te versterken. De overheidskosten kunnen virtueel omlaag door embryonale selectie; Nederlanders mogen ongeboren leven doden als dit een kostenpost lijkt voor de gezondheidszorg. De werkpotentie zou verhoogd moeten worden door iedereen aan het werk te krijgen, vrouwen, immigranten, zwervers. Binnen die lijn heb je ook goede kinderen nodig, vandaar de hoge mate van controle op het gezin. Kortom, iedereen wordt ingelijfd om voor de BV Nederland te werken.

De grote belofte van Nederlandse politici. Wanneer babyboomers massaal met pensioen gaan als gevolg van de vergrijzing, dan liggen de banen voor het oprapen, voor de jongere generatie.

Verschillende buitenlandse demografen en economen voorspellen iets heel anders. Door massa-pensionering zal zich een economische ramp voltrekken. De banen liggen helemaal niet voor het oprapen. In tegendeel, er ontstaat juist massa-werkloosheid. Daar komt ook nog eens bij dat hoge belastingen altijd een negatief effect hebben op de economische ontwikkeling. Volgens sommige Amerikaanse onderzoekers is Europa al een verloren continent.

Dat is een verhaal dat geen enkele Nederlandse politicus of deskundige aan u zal vertellen. Het motto is namelijk, we houden de moed erin, begrijpelijk. In de praktijk kunnen overheden helemaal niet zo’n grote positieve invloed uitoefenen op de economie. De economie is namelijk echt van het volk. Hoge belastingen zullen de economische catastrofe alleen maar versnellen.

Dus als u tankt, uw BPM afrekent bij de auto-dealer, de bijtelling van uw lease-auto nakijkt op uw loonstrook of wanneer u twintig cent in de parkeer-automaat gooit, denk dan even aan uw “sociaal contract” met de samenleving.

U betaalt de overheid voor medezeggenschap in de opvoeding van uw kinderen. U betaalt in de toekomst voor de toverstokjes “raamkozijnen”, die langdurig werklozen in probleemwijken omtovert tot arbeidslustige prestatiekampioenen. U betaalt voor de gratis opvang van uw kinderen, zodat er meer vrouwen aan het werk kunnen en de kinderen een Staatsopvoeding krijgen. U betaalt hogere lasten om de aanstaande economische krimp te versnellen. U betaalt mee aan de vergroting van de kans, dat u binnen nu en vijf jaar langdurig werkloos zult worden.

Wennen aan hoge brandstofprijzen is een beetje beperkt. U kunt beter wennen aan een slechtere levensstandaard en een minder hoopvolle toekomst voor uw kinderen.

Is den Haag gek geworden? Ze doen ongetwijfeld hun best. Met uitbreiding van de sociale voorzieningen denken ze, dat je het principe van dijkversterking tegen Noordzee ook kunnen toepassen in het midden van de Atlantische Oceaan. En dat kost nu eenmaal heel erg veel geld.

Iedereen weet dat vrije mensen harder werken dan steenbikkers die in de gevangenis zitten. Den Haag probeert ons land van een economische ramp te redden, door meer mensen in een economische gevangenis te stoppen. Men is dus niet gek geworden in den Haag, men is dat al een hele tijd.

 
 
Bron: DrNomad Weblog
 
  22-6-2008  


|

FlitsKaart